Εξ’ ορισμού η οσφυαλγία και η ισχιαλγία αποτελούν σύμπτωμα πολλών παθήσεων και όχι συγκεκριμένη πάθηση (Dreisinger and Nelson 1996).
Ο πόνος στην οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης καθώς και ο πόνος κατά μήκος της διαδρομής του ισχιακού νεύρου μπορεί να οφείλεται σε παθήσεις όπως κοίλη μεσοσπονδύλιου δίσκου, σπονδυλο-ολίσθηση, οστεοχονδρίτιδα Sshencermann, σπονδυλοαρθρίτιδα καθώς και στην ύπαρξη μυοπεριτοναϊκών σημείων πυροδότησης πόνου (trigger points).
Όλες οι παραπάνω παθολογικές καταστάσεις δημιουργούνται λόγω ελλειπούς συνεργασίας των μυών που κινούν την σπονδυλική στήλη και τη λεκάνη (μηχανικής αιτιολογίας οσφυαλγία). Συνεπώς η κινησιοθεραπεία είναι μείζονος σημασίας για τη διαχείριση όλων των παραπάνω παθολογικών καταστάσεων.
Οσφυαλγία επίσης παρατηρείται σε φλεγμονώδεις παθήσεις (ρευματοειδής αρθρίτιδα, αγκυλοποιητική σπονδυλοαρθρίτιδα) καθώς και σε μεταβολικά νοσήματα (οστεοπόρωση, νόσος Paget κτλ.). Σ’ αυτές τις περιπτώσεις η φυσικοθεραπεία γίνεται συνδυαστικά με τη φαρμακευτική αγωγή.
Τέλος, υπάρχουν παθήσεις που δε χρίζουν φυσικοθεραπευτικής προσέγγισης όπως νεοπλάσματα των σπονδύλων και του νωτιαίου μυελού καθώς και μικροβιακές φλεγμονές.

Η αποκατάσταση σε ασθενείς με κρίση οσφυο-ισχιαλγίας χωρίζεται σε δύο φάσεις.

– Στην πρώτη φάση η φυσικοθεραπεία μέσω εξειδικευμένων τεχνικών και μηχανημάτων έχει στόχο τη μείωση του πόνου και την προαγωγή της επούλωσης στις προσβεβλημένες δομές.

– Στη δεύτερη φάση ο ασθενής μετά από ενδελεχή αξιολόγηση εκτελεί το εξατομικευμένο πρόγραμμα της θεραπευτικής άσκησης. Η προσέγγιση της θεραπευτικής άσκησης γίνεται με τη μέθοδο clinical pilates fisios.

Διαβάστε επίσης την ενότητα με θέμα Θεραπευτική Άσκηση / Clinical Pilates Fisios.